Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΓΙΑΝΝΗ


Στη γειτονιά μου είχαμε δυο αλάνες που παίζαμε παιδιά, μια στην κυρά Δεσπινιά και η άλλη στου Σιγκερ, όταν μαζευόμαστε στου Σινγερ έβγαινε η κυρά Σταματίνα και φώναζε το μοναχογιό της.         
-Έλα δω βρε γιούδα και ο Σταμάτης έτρεχε αμέσως.   
Μια μέρα  ρώτησα τη μάνα μου καλέ. τι εχει να πει γιουδας.                                                      
Αυτή με κοίταξε αυστηρά και μου είπε
-Που την άκουσες αυτή τη λέξη;
-Να  καλέ η κυρά Σταματίνα φώναζε έτσι το παιδί της.
Εσύ να μην την ξαναπείς αυτή τη λέξη, είναι αμαρτία και θα σε τιμωρήσει ο Θεός.                              
 
Όταν πήγα στο δημοτικό η καλή μου η δασκάλα, η κυρία Χαριτίνη με έμαθε ότι Γιουδα έλεγαν τον Ιούδα που πρόδωσε τον χριστό και τον Σταύρωσαν οι  Εβραίοι. Λυπήθηκα πολύ και δάκρυα κύλισαν από τα μάτια μου, από τότε τη Μεγάλη εβδομάδα όταν ο παπα-Μιχαλάκης έλεγε; <<καθελών του ξύλου ο Αριμαθείας….>> πάντα ένοιωθα την ίδια συγκίνηση για το Χριστό και περισσότερο μίσος για τον Ιούδα.
Την δεκαετία του εβδομήντα Μεγάλη εβδομάδα γύρισα στο χωριό μεγάλο Σάββατο όταν η μάνα μου μου είπε; Βρέ παιδί μου μια και βρέθηκες εδώ μέρα που είναι, δε πάς να κοινωνήσεις για να σου δίνει ο θεός υγεία σε σένα και στην οικογένεια σου. Έχεις δίκιο μάνα της είπα και έπιασα το δρόμο για την εκκλησιά. Ανηφορίζοντας το πλακόστρωτο αντάμωσα πολλούς συμπατριώτες μου που πήγαιναν και αυτοί να κοινωνήσουν. Μπήκαμε απ΄ την απάνω πόρτα, αριστερά στέκονταν οι επίτροποι ατσαλάκωτοι με τα κουστούμια τους ήταν αυτοί που τότε τους λέγαμε προεστούς, πήραμε κερί ανασπάσαμε την εικόνα και προχωρήσαμε ανατολικά στη μπροστινή δεξιά κολώνα απέναντι από το ψαλτήρι για να παρακολουθήσουμε τη λειτουργία.
Και σαν ακούσαμε το <Μετά φόβου θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε> με ευλάβεια πλησιάσαμε να μεταλάβουμε των Άχραντων Μυστηρίων όταν ο συλλειτουργών Αρχιμανδρίτης με αυστηρή φωνή απαγόρευσε να προσέλθουν χριστιανοί οι οποίοι δεν είχαν εξομολογηθεί, ως επίσης  και  το Άγιο Μανδήλιον δεν θα το κρατά ο μεταλαμβάνων αλλά ο Άγιος επίτροπος δηλ. ο αείμνηστος Φώτης.
Αμέσως σκεφτηκά Χριστέ μου και εμείς τι θα παριστάνουμε τα εκκλησιαστικά ξόανα, με τα χέρια να κρέμονται και το στόμα μας να χάσκει, σαν άλογα οντά παρά τη θεία πρόνοια που μας έπλασε οντά λογικά και με ελευθέρα βούληση:  Έτσι μας θέλουν ενώπιων του θεού οι εκπρόσωποι Του, όχι ως παιδιά Του, αλλά ως δούλους Του, να μας εξουσιάζουν και να μας εκμεταλλεύονται.
Η ανάγκη να πάω στην εκκλησία δεν είναι μαζοχιστική για να αυτομαστιγωθώ στο όνομα μιας ασκητικής ζωής, ασυμβίβαστης στην κοινωνική και παραγωγική ζωή που με καθοδηγεί <το κόποις κτώνται> για την επιβίωση στο μέτρο των αναγκών μου. Προσέρχομαι στην εκκλησία για αγάπη, χαρά, ενότητα. προσφορά, για Ευχαριστιακή λειτουργία. Και  αυτό μου το στερείτε γιατί είσαστε ανάξιοι της χάρης του Άγιου Πνεύματος και καταφύγατε εξ'ανάγκης  στο βιοποριστικό επάγγελμα και όχι στο λειτούργημα!!!
 
Δεν ακολουθήσατε το δρόμο που ο Ιησού σας υπέδειξε κατά τον Μυστικό Δείπνο, της διακονίας των ανθρώπων, αλλά του Ιούδα, που η μάνα μου θεωρούσε αμαρτία και την απλή αναφορά του!!!
 
Χωρίς άλλη σκέψη βγήκα από τη σειρά, βάδισα προς την μεσαία πόρτα και βγήκα στο προαύλιο, περπάτησα τα σκαλοπάτια που ως ανθέλληνες σήμερα έχετε γκρεμίσει και προχώρησα για το σπίτι μου!!! Όταν για πρώτη φόρα συνάντησα τον σημερινό Μητροπολίτη στο Μοναστήρι και με ρώτησε αν κοινωνώ του είπα την ιστορία μου και όταν αυτός μου είπε γιατί δεν πάω σε μια άλλη εκκλησία - του απάντησα:
 
Σεβασμιότατε σαράντα ήμερων η μάνα μου. με μένα αγκαλιά, πήρε ευχή σε αυτή την Εκκλησία και εσύ μου λες να φύγω.  
                                                                                  
ΥΓ Θα επανέρχομαι όσο ο Μητροπολίτης μας περί άλλων τυρβάζει!!!   
                                     
 

 
 

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

H Τελευταία πράξη


        Προς:  Πανοσιολογιότατον  Νικόδημον  Αεράκη 

Ερμιόνη

 
Κατόπιν και της δημοσιευθείσης επιστολής του Άγιου Νικοδήμου του Αγιορείτου,  περί των αμετακλήτων  υποχρεώσεων  των αβιάστως  χειροτονηθέντων μοναχών, εγώ κλείνω το κεφάλαιο  Νικόδημος Αερακης,  συμπεραίνοντας  ότι :
Ο εγωισμός, η υποκρισία, το ψέμα και η ιδιοτέλεια, εναντιώνονται  στο Πνεύμα το Άγιο, ως αμαρτίες που δεν στρέφονται έναντι των ανθρώπων,  αλλά ενώπιων  της χάριτος του Αγίου Πνεύματος,  που φορέας  κατέστης  δια της χειροτονίας.      
Δια του εν ζωή παραδείγματος σας δεν αποτελείται παιδαγωγικό χριστιανικό  παράδειγμα προς μίμηση, αλλά προς αποφυγήν, διότι επιζητείται την παροδικότητα της παρούσης ζωής, (Οικοναός), καταδικάζοντας εις  πτώση  την ψυχή σας  στην άβυσσο της αιωνίου κολάσεως!!! Περαίνων σας υπενθυμίζω την  ρήση  του  Αποστόλου Παύλου λέγοντος << Ο γαρ εσθιών και πίνων αναξίως, κρίμα εαυτώ  εσθίει και πίνει μη  διακρίνων  το σώμα και το  αίμα του Κυρίου>>.
Υ.Γ   Σεβασμιότατε Ύδρας  κκ  Εφραίμ,  το  1775  το θρόνο σας κοσμούσε ο Μακάριος Νοταράς, του οποίου την πνευματική τροφή αναζήτησε και έλαβε ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης,  εσείς επί των ημερών σας παρέχεται αγογγύστως υλική τροφή εις γεννήματα Εχιδνών.

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

Πανοσιολογιότατον, Νικόδημον Αεράκην Ερμιόνη.


Εκουσία σου τη γνώμη προσέρχη τω Κυρίω, μη εκ τινός ανάγκης, η βίας. Άλλως τε δε πρέπει και τούτο να στοχασθής, ότι αφ΄ ού μιαν  φοράν  αφιέρωσες την ζωήν σου Χριστώ τω θεώ, κατά πάσαν δικαιοσύνην, δεν έχεις άδειαν να την έξοδεύης  εις άλλο τι, ει μή  είς λατρείαν Εκείνου και την μελέτην των θείων.  Όχι να κάμνεις το εναντίον, ας σε καταπείσουν πως φαίνεσαι τρόπον τινά και του λόγου σου κλέπτης  και ιερόσυλος της ανατεθειμένης τω  Θεώ  Ζωής σου.                                                                                                   
Όλος  σός  εν Χριστώ  αδελφός. ‘Αγιος  Νικόδημος  ο  Αγιορείτης.
Εστάλη  27/ Μαΐου/ 1780  δια χειρός Άγιου. Εντολή  κατ΄ όναρ  Γ. Νοταρά.
Γνωστοποίησης. Σεβασμιότατoν  Ύδρας  κ,  Εφραίμ.
Υ.Γ  Χαίρε Νικόδημε, ότι πιστούς  ενέπαιξες!!!

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

ΕΛΛΕΙΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ , ΠΕΡΙΣΕΥΜΑ ΑΥΘΕΡΕΣΙΑΣ



   


(Δημοσιεύθει Ιούνιος 2000 μχ στην εφημερίδα <Ερμιονίς>)
Κάποτε στην Ελλάδα γεννήθηκε μια κόρη που την ονόμασαν Δημοκρατία. Επειδή όμως ήταν γένους θηλυκού, δεν την είχαν και πολύ σε εκτίμηση, άσε που είχε και πολλά ζακόνια, (κακές συνήθειες). Ζητούσε από τον πατέρα της να της δίνει λογαριασμό (Οικογενειακό προϋπολογισμό).
Ζητούσε ίδια μεταχείριση για όλα τα μέλη της οικογένειας, τα ίδια δικαιώματα. Απαιτούσε άλλη συμπεριφορά έναντι των δούλων,(εργατικό προσωπικό.) Ζητούσε οι άνθρωποι που προσέφεραν κοινωνικές υπηρεσίες, να μην δέχονται φακελάκια ή μνημονεύατε. Ζητούσε πράγματα παράξενα, ελευθερία, δίκαιη κατανομή εισοδήματος, ανεξιθρησκία, παιδεία για όλους και τόσα άλλα. Ο πατέρας της προβληματίστηκε και όπως συνήθιζαν τότε, για να την ξεφορτωθεί, τη πάντρευε, ή την έστελνε ψυχοκόρη (παραδουλεύτρα).Έλα όμως που για κόρη με τέτοια ζακόνια και χωρίς προίκα, γαμπρό δε βρiσκανε, τη διώξαμε και από το κατηχητικό!
Τότε ο πατέρας της με βαριά καρδιά πηρέ τη μεγάλη απόφαση, την έστειλε παραδουλεύτρα στο Πανεπιστήμιο του CAMBRIDGE, στο τμήμα της Ελληνικής φιλολογίας. Εκεί γνωρίστηκε με ένα φλογερό επαναστάτη, από μια χώρα τριτοκοσμική, τον LEEKUAN YEW, συναντήθηκαν στη βιβλιοθήκη, αυτή αποκαμωμένη από την καθημερινή εργασία, ξαπόσταζε ακουμπισμένη στα ράφια. Εκείνος αηδιασμένος από το ρατσισμό των αφεντάδων της πατρίδας του, εύρισκε παρηγοριά στο διάβασμα. Ο σχιζομάτης Συγκαπουριανός, αντικρίζοντας τα αμυγδαλωτά μαύρα μάτια της Δημοκρατίας και διαβάζοντας μέσα από αυτά τα ζακόνια της, εντυπωσιάστηκε, έγινε θαυμαστής της και σιγά-σιγά εραστής της. Και όπως συμβαίνει στου ερωτευμένους έγιναν αχώριστοι, ένα σώμα, μια ψυχή μια ελπίδα, ένα όνειρο.
Έφυγαν μαζί για τη μακρινή πατρίδα του, ένα τροπικό νησί με φτωχό, υπόδουλο λαό που ζούσε τα παιδιά του με μια φούχτα ρύζι, καρπός μιας ανήθικης συναλλαγής με τους θαλασσοδαρμένους ναυτικούς και τα πληρώματα του αυτοκρατορικού στόλου της Μεγάλης Βρετανίας. Ο Lee, νέος δραστήριος δικηγόρος, χρησιμοποιώντας τα ζακόνια της αγαπημένης του Δημοκρατίας, ξεσήκωσε το λαό του ενάντια στο κατακτητή, τον ελευθέρωσε, τον δίδαξε και τον οδήγησε στο πεπρωμένο του! Συνάντησα την Δημοκρατία στη Σιγκαπούρη και σαν συμπατριώτες και ανάδελφοι κάναμε παρέα. Την συναντούσα καθημερινώς, στη δημόσια διοίκηση, στον ιδιωτικό τομέα, στη κοινωνική ζωή, παντού κυριαρχούσα μορφή. Καμάρωνα που μια συμπατριώτισσα μου κυβερνούσε τόσο αποτελεσματικά μια ξένη χώρα.
Ένα βράδυ με ρώτησε για το Δια.
-Τον απέλυσαν της απάντησα.
-Και ποιος τον αντικατέστησε,
-Ο Χριστός με τα ζακόνια τα δικά σου.
-Και τι έγινε τον διώξατε.
-Οχι Τον Σταυρώσαμε, της είπα.
Σκέφτηκε για λίγο και μου απήντησε
-Eγώ ήμουν πιο τυχερή
-Όχι, της είπα, εκείνος ανέστη και βασιλεύει στους ουρανούς.
-Δηλαδή, εγώ με αυτά τα ζακόνια, έχω ελπίδα κάποτε να βασιλευσω επί της γής?
- Δύσκολα της είπα, οι άνθρωποι δεν είναι Άγγελοι
Πέρασαν τα χρόνια, αυτή θριαμβεύει στη πλούσια, σύγχρονη και αξιοπρεπή πολιτεία της Σιγκαπούρης και εγώ γύρισα στο χωριό μου, με μερικά ζακόνια από την κακιά συναναστροφή.
Εδώ τίποτε δεν έχει αλλάξει, οι πολιτικοί ικετεύουν τις ψήφους, υποσχόμενοι προεκλογικώς, ξεχνούν και εξουσιάζουν μετεκλογικώς. Οι ιερείς εμμένουν στο μη γνώτο ή αριστερά σου τι ποιοι η δεξιά σου, και υπόσχονται στο ποίμνιο τους ευτυχία εις στους ουρανούς, αποσιωπώντας ότι εκεί η ζωή είναι πνευματική και δεν έχουν ανάγκη, αυτά που τους στερούν επί της γής. Προχθές συνάντησα τη φίλη μου τη Δημοκρατία στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ, την ενημέρωσα για την είσοδο μας στην ΟΝΕ, για την αποκωδικοποίηση του ΔΝΑ, για τις ταυτότητες. Για την ΟΝΕ δεν ενδιαφέρθηκε, γνώριζε από ξενιτιά, από ξένες γλώσσες, ήθη και έθιμα, έχει στερηθεί από χρόνια τις ιστορικές και πολιτιστικές μας παραδόσεις.
-Τι είναι το DNA με ρώτησε
-Η θεϊκή ταυτότητα του ανθρώπου, της είπα -Σας την απεκάλυψαν οι ιερείς -Όχι οι επιστήμονες, οι ιερείς ασχολούνται με τις γήινες ταυτότητες. -Σας πήραν την δική μου, του Σωκράτη, του Χριστού, την ελληνική και τι σας έδωσαν? -Την ταυτότητα με το 666 ή ΧΞΣ <Χείριστος Ξεπεσμός Σοφίας> --Και οι συμπατριώτες μας ποια προτιμούν? -Είναι διχασμένοι, της απήντησα
-Η κατάρα της φυλής μας είπε πικραμένη και ότι είχα αποφασίσει να γυρίσω, συμπλήρωσε.
-.Δεν χρειάζεται θα έρθουμε εμείς
-Με το πλοίο της αγάπης, με ρώτησε.
-Όχι με το πλοίο της Παγκοσμιότητας.
-Για να με πάρετε σαν την ωραία Ελένη.
-Όχι της απάντησα
-Για να με Σταυρώσετε?
-Όχι, για να σε σβήσουμε από τις σελίδες του ΙΝΤΕΡΝΕΤ
Δεν πρόλαβε να απάντηση, η ΔΕΗ κατέβασε το διακόπτη !!!
 


Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

ENA ΒΟΤΣΑΛΟ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ

        
Κάποτε στη χώρα αυτή ο πρωθυπουργός είπε, «ότι θέλει ο Λαός».
Ο  άλλος αναρωτήθηκε, «ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο».
Ο  άλλος είπε, «δώστα  όλα».
Ο άλλος είπε, ότι σε δέκα χρονιά οι Έλληνες δεν θα θυμούνται. (Εθνικά θέματα) 
Και ο άλλος είπε, «είμαι πρωθυπουργός μιας διεφθαρμένης χώρας».

Είμαι βέβαιος ότι σε όλη τη γή, δεν θα υπάρχει πολίτης κράτους, που να ομολογεί  την αποτυχία του στη  πολιτική της πατρίδος του, με τέτοια τραγικά αποτελέσματα και να μην κάνει χαρακίρι. 

Σε ποία χώρα οι πολίτες της δεν υπερηφανεύονται για την πατρίδα τους,  δεν προτάσσουν τα στήθια τους κοιτώντας τη Σημαία τους, δεν δακρύζουν ακούγοντας τον εθνικό τους ύμνο, δεν προσεύχονται στη μνήμη των ηρώων τους, δεν θαυμάζουν και δεν υπερασπίζονται  την ιστορία τους και  τον πολιτισμό τους.

Επίσης είμαι βέβαιος, ότι στη γη επάνω,  ούτε και στα βάθη του Αμαζονίου, δεν  υπάρχουν ιερείς που εξομοιώνουν τη θεία ευχαριστία με την κατάρα, την ανιδιοτέλεια με τη φιλαργυρία, την ταπεινότητα με τη ματαιοδοξία, την λιτότητα με τον πλούτο,  την  αρετή με  την αήθη απιστία, χρησιμοποιούν  διαστρεβλωμένο  τον Θείο  λόγο, ως όπλο επιβολής της εωσφορικής των βούλησης, και που καταπατούν  ξένη ιδιοκτησία!!!            
                        
Για όλα αυτά, υπάρχουν άνθρωποι που διαμαρτύρονται και εμείς εναντιωνόμαστε σε αυτούς, προτείνοντας την ρήση, «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω», ας μην τους κατακρίνουμε ως προσβάλλοντες την πολιτική και θρησκευτική ιεραρχία, που ξέρουμε, ίσως και να έχουν έστω και μέρος δίκιου?

Όταν πετάς ένα βότσαλο στη λίμνη, δεν φέρνεις την καταστροφή, ταράζεις όμως τα λιμνάζοντα νερά και εξορκίζεις τον εφησυχασμό !!!

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013


Ο  ΑΓΙΟΣ  ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΤΟΥ  ΜΠΙΣΤΙΟΥ

Κάποτε ο Άγιος Αθανάσιος, ήταν ένα μικρό εκκλησάκι  στη ανατολική άκρη της Ερμιόνης, που το φρόντιζε μια γερόντισσα  Ερμιονίτισα, ώσπου  ενδιαφέρθηκε ο καπεταν Αποστόλης ο Κατσογιώργης, πλοιοκτήτης καϊκιού (Ντεπόζιτο) με ορισμένους καπεταναίους και ναύτες που αποτελούσαν πληρώματα σφουγγαράδικων βαρκών  και αφιέρωναν το τελευταίο μεροκάματο πριν αναχωρήσουν από τα παραλία της Αφρικής, για την επιστροφή στην πατρίδα, στη χάρη του Αγίου. Και με τα χρήματα που εισέπρατταν,  έφτιαξαν μεγαλύτερη την εκκλησιά και τοποθέτησαν μεγαλύτερες εικόνες,  που στο κάτω μέρος αναγράφονται τα ονόματα όλων των καπεταναίων. Ήταν δε τόση η αφοσίωση τους και η πιστή τους στον Άγιο, ώστε αφιέρωναν πολλές ώρες εργασίας το χειμώνα που δεν ταξίδευαν, στην επιδιόρθωση του ναού και στα χρωματίσματα. Μάλιστα μια φορά που ο καπετάν  Αποστόλης έκτιζε το μαντρότοιχο του ναού, κάποιος φίλος του περνώντας από εκεί του είπε περιπαικτικά, Ρε Αποστόλη δεν ξοδεύεις καλύτερα τα χρήματα σου για την προίκα των κοριτσιών σου που κτίζεις  μάντρα στην εκκλησία. Τότε ο μπάρμπα Αποστόλης όπως συνηθίζαμε να τον προσφωνούμε, σηκώθηκε, χάιδεψε το μουστάκι του και δείχνοντας του το φτυάρι που κρατούσε του είπε, τραβά το δρόμο σου και δε θα μου πεις εσύ τι θα κάνω!!!

Ήταν η εποχή που χρήματα δεν περίσσευαν, περίσσευε όμως η προσφορά της προσωπικής εργασίας, ακόμα και από τους συμπατριώτες μας ιερείς. Από τότε πέρασε πολύς καιρός η ιέρεια του ναού που τον υπηρετησε μια ολοκληρη ζωή, εκδιώχτηκε με τα ποιο σκληρά και απάνθρωπα κοσμητικά επίθετα,  εκβιαστικέ ψυχολογικά,  για να της πάρουν τις οικονομίες που είχαν συγκέντρωση από τα πενιχρά έσοδα του εξωκλησιού, αυτή και οι επίτροποι για τις τυχόν ανάγκες του, από ποίον, από τον Νικόδημο και τον εκκολαπτόμενο άξιο καθόλα  αντικαταστατή τους Δημήτριο, να τους χαίρετε ο επι θρόνου καθήμενος, που παρεμπίπτοντος μαθαίνουμε ότι θα κατέβη και για Δήμαρχος!!! Απολαύστε τον γραπτό θείο λόγο, του Νικόδημου  προς  Θεοδότη .<< Πιστεύω πως αν δε σκεφτείτε ταπεινά θα θρηνείται ισόβια για αυτό σας το πείσμα. ….είναι κρίμα να παίζετε με τη σωτηρία σας, λέγοντας επίσημα και δημόσια ψέματα…. οποίος μοιράζει χρήματα του παγκαριού, είναι ιερόσυλος και κλέφτης … σας καλώ στο όνομα της Αγίας Τριάδος να μετανοήσετε για ότι λανθασμένο πράξατε σε βάρος του Ναού… και αλλά πολλά  που θυμίζουν Λεμονάδικα.

Πατέρα Νικόδημε, αφού για 2,234,341  χλ. δρχ έστειλες την Θεοδότη  να θρηνεί ισόβια, πόσα θέλεις να σε πληρώσω να με στείλεις με τα ουριά  του παραδείσου και εις πείσμα του πνευματικού μας ηγέτη, που αγανάκτησε  σφόδρα, αφουγκραζόμενος την αλήθεια!!!

Από τον καιρό που πάτησε το πόδι της η ιερή Συμ-αχία  (o παπά-Γρηγόρης του Καζαντζάκη)   η παπαδομάνα  Ερμιόνη έμεινε στέρφα  και τους εναπομείναντες ιερείς τους έστειλαν εκτός, και άλλους αναίσχυντα και πέρα κάθε λογικής τους έκαναν αργούς και εγκαθίδρυσαν οικογενειοκρατία και όχι μόνο, αλλά και ιερή Συμ-αχια  και εμείς συνεχίζουμε τον ύπνο του δικαίου !!!

Και όχι μόνο, αλλά κλαίμε και οδυρόμαστε μη και χάσουμε τη βασιλεία των ουρανών, που καθημερινώς  οι Αγαρηνοί εκπρόσωποι Του στην Ερμιόνη,  την εκθέτουν  σε πλειστηριασμό,   με αντάλλαγμα επίγεια αγαθά.

Σεβασμιότατε, νομίζω ότι και η ντροπή αν είχε αίμα θα κοκκίνιζε!!!

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

Οι δε εκζητούντες τις ρίζες τους, ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού.



Τώρα που ο Ερμιονικός σύνδεσμος επέστρεψε στις ρίζες του, εκεί που γεννήθηκε η ιδέα της συστάσεως  ενός συνδέσμου, που θα ένωνε τους παρεπιδημούντας ανά την Αττική Ερμιονίτες, τις προσδοκίες τους, τις φιλίες τους και τις συγγενικές τους σχέσεις, στο Πασαλιμάνι, θα πρέπει να απολογηθούν αυτοί που τον απομόνωσαν και που από σύλλογο Ερμιονικό τον μεταμόρφωσαν σε εργαλείο σμίλευσης  προσωπικοτήτων.
Κύριοι του διοικητικού Συμβουλίου όταν αναλάβατε την διαχείριση αυτό-προτεινόμενοι του συνδέσμου μας  σας παραδώσαμε και το καταστατικό του το οποίο κατά τον νόμο δεν έπρεπε να παραβιάσετε ούτε κατά κεραία.
Απεναντίας με το δικαίωμα της ισοβιότητας, που καταλύει κάθε έννοια διαλόγου και ισοτιμίας των μελών,  καταργήσατε τις Γενικές Συνελεύσεις και  την ενημέρωση των  μελών  και μας υπαγορεύετε τις αλάνθαστες αποφάσεις  σας, τις οποίες αναντιρρήτως θα πρέπει  να ακολουθούμε. Δεν θα κάνω λεπτομερή  αναφορά των πεπραγμένων,  εκτός  εάν καταστεί  αναγκαίο,  όμως  με το αναφαίρετο  δικαίωμα  του μέλους  που έχει κατά το παρελθόν εργαστεί  και από τη θέση του συμβούλου, θα ήθελα  να πληροφορηθώ.
Α)Σήμερα που ορισμένα από τα ιδρυτικά μέλη του συνδέσμου παρίστανται των εορταστικών  εκδηλώσεων, θα πρέπει να μας εξηγήσουν γιατί ενώ κατέθεσαν  την ιδρυτική πράξη προς στο πρωτοδικείο  Αθηνών το 1961,  ενεκρίθη και δημοσιευτεί τον Ιούλιο του 1965. Ορισμένα μελή υπήρξαν εκλεκτά μελή του δικηγορικού συλλόγου Αθηνών  και όχι μόνον θα θυμούνται, αλλά γνωρίζουν ότι δραστηριοποιείται ένας σύλλογος άμα τη δημοσίευση του καταστατικού. Σημειωτέον ότι εκ  του πρωτοκόλλου αναγραφής του πρωτοδικείου Αθηνών, εμφαίνεται ότι σύνδεσμοι που κατέθεσαν ιδρυτικές πράξεις κατά την ως άνω περίοδο,  ενεκρίθησαν εντός ενός μηνός.
Β) Πέρασαν είκοσι χρόνια, από τότε που ο αείμνηστος δάσκαλος Μιχαήλ Παπαβασιλείου αποδήμησε εις Κύριο,  αφήνοντας την οικία του στον Ερμιονικό σύλλογο, μήπως θα μπορούσατε να μας ανακοινώσετε ποίες είναι οι προοπτικές αξιοποίησης του
          Υ.Γ  Αυτή η ενημέρωση θα χρησιμεύσει  σε ιστορικές αναφορές

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Η Γλίστρα στα Μανδρακια, μνημείο ναυτικής παράδοσης!!!


Έλαβα από τον αντ/δρο κ, Ε.Φλωρή την ομόφωνη απόφαση του Δ.Λ.Τ. Ερμιονίδος επί του θέματος της γλίστρας στα Μανδράκια, η οποία είναι κοινού ενδιαφέροντος και δεν αφορούν ιδιωτικές επιδιώξεις, όπως συκοφαντικώς και όλως ανέντιμα η επιτροπή αναφέρει.

Ειδικώς  το Υ/Χ Ερμιόνης με την υπ, αρ. 8716/05-2012 έκθεση του αναφέρει.

Α)Η γλίστρα που υπάρχει στην περιοχή Μανδρακίων Ερμιόνης, Ερμιονίδας εξυπηρετεί σε μεγάλο βαθμό ανελκύσεις – καθελκύσεις τουριστικών-επαγγελματικών και σκαφών αναψυχής, ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες κατά τους οποίους και υπάρχει συμφόρησης στον κύριο λιμένα της Ερμιόνης. (Σημ. δώστε στη δημοσιότητα τον αριθμό των σκαφών).

Κύριε προϊστάμενε του Υ/Χ Ερμιόνης δεν αμφισβητώ την αντικειμενική αλήθεια που εκφράζει ένας αξιωματικός του Λ.Σ., αμφισβητώ την μη αντικειμενική πληροφόρηση που γίνατε καλόπιστος δέκτης. Σας πληροφορώ επομένως ότι το μόνο  σκάφος που χρησιμοποιούσε τη γλίστρα τα τελευταία 12 χρόνια ήταν του αείμνηστου Νίκου Φασιλή. Αυτό σας το πιστοποιεί ένας Ερμιονίτης του οποίου την αναφορά για την καλή λειτουργία ΤΟΥ ΛΙΜΕΝΟΣ, με ημερομηνία Ιούλιος 2001 την έχετε στα συρτάρια σας αναξιοποίητη!!!

Κύριε προϊστάμενε, δε είναι απαραίτητο να συμφωνείτε σε όλα με τους άλλους της επιτροπής, ακόμα και σε θέματα στρατιωτικής φύσεως, όπως η αποβίβασης αρμάτων μάχης, γιατί στη Νορμανδία και στη Σικελία οι σύμμαχοι ΔΕΝ ΕΨΑΧΝΑΝ για γλίστρες να αποβιβαστούν και δεν διδάσκονται ούτε και σε ασκήσεις επί χάρτου.

Ο  Σύλλογος των Αλιέων αναφέρει.

Ότι, έγιναν μάρτυρες που η γλιστρά χρειάστηκε για την αποφυγή βύθισης σκαφών.
Ότι, διευκολύνει την διάσωση ανθρώπου που πιθανόν να πέσει στη θάλασσα.
Ότι, εκτονώνει την κυματική ενέργεια. (Σημ. το κύμα ως υδάτινη μάζα ασυμπίεστη, ασκεί ομοιογενή πίεση εφ΄ολοκλήρου της προβλήτας ανεξαρτήτως της ιδιομορφίας της, κατανοητό?
Ότι, η γλίστρα μειώνει τα λειτουργικά έξοδα ανελκύσεως – καθελκύσεως των σκαφών.
Ότι, διευκολύνει την αποβίβαση αρμάτων μάχης για πολεμικές επιχειρήσεις.
Ότι η περιοχή μας χαρακτηρίζεται από…Υφάλους. (Σημ, Η Ερμιόνη δεν πένθησε ποτέ από τους ανύπαρκτους -πλην ενός- Υφάλους της.)

Αναφέρεται στην εισήγηση μου κάτι σχετικό για καΐκι, δίχτυ, παραγάδι, καρνάγιο που εσείς φανταστήκατε  και ψευδώς αναφέρετε?

Στα ανωτέρω εάν υπήρχε ίχνος αληθείας, θα σας πιστώναμε τουλάχιστον την αξιοπιστία.    

Στις αιτιάσεις του συλλόγου των αλιέων, που αριθμούν λιγότεροι από μια ποδοσφαιρική ομάδα, ενώ εκ του νόμου για την ίδρυση συλλόγου χρειάζονται 20 μέλη, ενώ είναι όλοι όλοι 16  και  που προσπαθούν να επιβάλουν καταστάσεις ενάντια στο συμφέρον του συνόλου του Ερμιονικού λαού, απλώς και μόνο για να δηλώσουν την παρουσία τους,  χωρίς να αισθάνονται την ανάγκη αυτοκριτικής, όχι μόνον για το ότι αποτελούν το 1/200 του πληθυσμού αλλά και ποια είναι η συνεισφορά τους  στην οικονομία της πόλις μας. 

Κύριοι του αλιευτικού συλλόγου σας δόθηκε η ευκαιρία να φανείτε χρήσιμοι στην πόλη μας και την απεμπολήσατε γιατί ακολουθήσατε ορισμένους που είναι δεδηλωμένοι  εναντίον των συμφερόντων του συνόλου των συμπολιτών μας, τους οποίους όλοι γνωρίζουμε και οι οποίοι δεν αισθάνονται την ανάγκη  ούτε καν να ντρέπονται.

1)Επικαλείσθε την εκτόνωση της κυματικής ενέργειας και την φανφαρική αυτή έκφραση, την υιοθέτησαν  επιστήμονες, που εκ της επιστημονικής του κατάρτισης  γνωρίζουν τους φυσικούς νομούς.

2)Γίνατε μάρτυρες διάσωσης σκαφών και δεν γίνατε μάρτυρες των  ατυχημάτων εκ των οποίων το ένα ήταν θανατηφόρο ή μήπως εννοείτε τη γιορτή της ανελκύσεως της βάρκας, που προσπαθήσατε να  την καθιερώσετε ως έθιμο?

3)Μιλάτε για γλίστρες, μήπως εννοείτε τα  μικρά μαντράκια στη σπιάτζα. Σε αυτή την εποχή ζείτε, καλό ξημέρωμα!!!

4)Αναφέρεστε στην περίπτωση ανθρώπου στη θάλασσα, όταν έγραφα στον Παρατηρητή απευθυνόμενος στον κ, Λεμπέση τότε Δήμαρχο, κάθε πενήντα μέτρα στο κρηπίδωμα σε διαμορφωμένη εσοχή να τοποθετήσει σιδερένια σκαλοπάτια, δυστυχώς δεν εισακούστηκα ευχαριστώ για την έστω και καθυστερημένη δικαίωση !!! 

5) Αναφέρεστε επίσης στις παραδοσιακές αξίες, ότι δηλαδή εκεί τραβούσαν τις βάρκες οι αείμνηστοι  πατέρες μας και  σας ρωτώ, εκεί εξαντλείται η ευαισθησία σας, γιατί όταν οι σεβαστοί μας ιερείς ξεπερνούσαν και την μανία του Αβά Furmon, εσείς μεθ΄ υποκλίσεως τους φιλούσατε το χέρι, εκτιμώντας εκείνο που εκείνοι  καταρράκωσαν, το ιερό Ράσο.

Και τέλος παρακαλείτε τους ομοτράπεζου σας <<να αποφασίσουν με βάση το δημόσιο συμφέρον και όχι μονόπλευρα και ακόμα για ιδιωτικές επιδιώξεις>>

Όσοι εμπνευστήκαν την τελευταία παράγραφο, αποκάλυψαν αυτούς που την Ερμιόνη την παρέλαβαν πρώτη στην επαρχία και την κατάντησαν ουραγό και όλοι αυτοί έχουν όνομα, ο <Κανένας> του Οδυσσέα, είναι μύθος!!! Την ανικανότητα μας να αξιοποιήσουμε τον τόπο μας θα την εκμεταλλευτούν οι ξένοι και εμείς θα διαμαρτυρόμαστε, ότι χάσαμε την εδαφική κυριαρχία.

Την ομόφωνη απόφαση περί χρησιμότητας της γλίστρας, πήραν τα ακόλουθα μέλη της επιτροπής, τους οποίους παραδίδουμε στην αδέκαστο κρίση της ιστορίας.

 

 Ο Προεδρος                                                     Ο Αντ/δρος             Τα μέλη

Καμιζής   Δημήτριος  Δήμαρχος        Φλωρής Εμμανουήλ        Σφυρής Δημήτριος

                                                                                                       Στρατόπουλος Κων/νος

                                                                                                       ΠαπαστεργίουΕυάγγελος

                                                                                                       Μέξης Παναγιώτης

                                                                                                       Αγγελική Βασιλική

                                                                                                       Αλεξάκη Καλιόπη

                                                                                                       Ανανιάδη Σοφία

                                                                                                       Γανώσης Ιωσήφ

                                                                                                       Κουτούβαλης Νικόλαος

                                                                                                       Καισαρέας Ταξιάρχης

                                                                                                       Παλιβού Μαρία

                                                                                                       Τούσσα Κοκώνη Ευγενία   

 

  

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

Αδελφότης Κυριών Ερμιόνης < Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων>



Αθόρυβα και αποτελεσματικά επί 80 και πλέον χρόνια, οι κυρίες της Ερμιόνης επιτελούν Ελληνοχριστιανικό έργο, ανακουφίζοντας τον πόνο και τη δυστυχία που μαστίζει σήμερα τις χαμηλά εισοδηματικές τάξεις, της απαξιωμένης σε όλα τα επίπεδα άμοιρης Πατρίδας μας. Παρακολουθώντας διακριτικά επί σειρά ετών, όχι μόνο το φιλανθρωπικό έργο, αλλά και την πλήρη οικονομική διαύγεια, την εχεμύθεια και την αξιοπρεπή αντιμετώπιση των αναξιοπαθούντων συμπολιτών μας, τολμώ να διακινδυνεύσω ότι οι αρχές που διέπουν την εν γένη λειτουργία της αδελφότητος, έρχονται σε πλήρη αρμονία των ελληνοχριστιανικών ιδεωδών  Αγάπης, Ενότητας, Αλληλεγγύης  και Αδελφοσύνης.

Στα πλαίσια της αυτοσυνειδησίας των μελών της αδελφότητος, kάνω έκκληση όπως αποφύγετε παντί τρόπο την πολιτικοποίηση του χώρου και άλλες επιρροές θρησκόληπτων εκπροσώπων της εκκλησίας, που απαξιώνουν την θέση της γυναικάς στην κοινωνία, με την ενσυνείδητη  ανοχή των κρατούντων.  

Εκφράζω τον θαυμασμό μου στην εργατικότητα, καρτερικότητα, στον χρόνο προσφοράς που διαθέτετε υπέρ του φιλανθρωπικού έργου που επιτελείτε,και εύχομαι το παράδειγμα σας να το μιμηθούν οι επερχόμενες γενεές, προς δόξα  του ανθρώπινου γένους.   

Εύχομαι σε όλες σας, καλή χρονιά με πλούσιο φιλανθρωπικό έργο!!!

Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2013

Κύριε Δήμαρχε



Μας είχατε υποσχεθεί, ότι την δεύτερη διετία θα χρησιμοποιούσατε το βαρύ πυροβολικό. Όμως όπως διαπιστώσαμε, μετά δυσκολίας αντικαταστήσατε τον έναν και διερωτώμεθα, τους 17 συμβούλους της συμπολιτεύσεως με ποια κριτήρια τους επιλέξατε, της προσωπικής σας εξυπηρέτησης ή των Δημοτών, διότι εάν λαμβάνατε υπ΄ όψιν το κοινό συμφέρον, τότε δε θα αντιμετωπίζατε κανένα πρόβλημα στην αντικατάσταση των αντ/ρχων και του προέδρου του Δημ. Συμβουλίου, διότι ως άριστοι μεταξύ των αρίστων, κανένας τους δεν εκλαμβάνεται ως αναντικατάστατος. Εάν όμως λογίσθηκαν  ως ψήφο  συλλέκτες  και μόνον, τότε λυπούμε για την επιλογή των και για την αντικειμενική κρίση των Δημοτών.

Εάν εσείς επιτυχημένος επιστήμονας χρησιμοποιείτε  τις παλαιοκομματικές μεθόδους και επιδιώκετε τις πελατειακές σχέσεις, για την επανεκλογή σας, μπορεί να ικανοποιήσετε την φιλοδοξία  σας, αλλά δεν θα υπηρετήσετε την πατρίδα μας. Εάν το κύριο σώμα των  Δημοτικών Συμβούλων είναι απαξιωμένο, πως είναι δυνατόν να έχουμε την απαίτηση, οι αποφάσεις των διαφόρων άλλων επιτροπών να είναι ορθές όπως πχ της Γλίστρας των  Μανδρακίων, το λιμάνι στο Μετόχι, τη μαρίνα της Ερμιόνης, που όπως είδαμε μακέτα στο εικονοσκόπιο, τα κότερα είναι ελλιμενισμένα εξωτερικώς της Μαρίνας και η είσοδος της στο μόνο καιρό που την προσβάλει, τα τρία εργοστάσια αφαλατώσεως, σαν να μην πήρατε το μάθημα της δημιουργίας των τριών  βιολογικών σταθμών, σε απόσταση 15 χιλιόμετρων, αλλά την κύρια Παπαδημητρίου, αντί να της δημεύσουν την περιουσία, την πληρώνουν από τη σύνταξη μου, χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη μιας προσχηματικής συγνώμης.

Όταν ήρθαν οι ανεμογεννήτριες, οι οικολόγοι διαρρήγνυαν τα ιμάτια τους, τώρα είναι η σειρά των φωτοβολταϊκών, μπόρα είναι θα περάσει, ώσπου να τα καλωσορίσουμε γιατί αυτοί οι ίδιοι θα τα επιβάλουν αφού …ικανοποιηθούν ως είθισται !!!

Επίσης η εν εκκλησίες, ταπείνωση των Γυναικών και τα θέματα των Ταξιαρχών,  Άγιου Γερασίμου και Άγιου Νικοδήμου, ενδυναμώνουν την πεποίθηση μας ότι σε κάθε πρόκληση απαντάτε << Μη μου τους κύκλους τάραττε>>                             

Κυριε  Αρχηγέ  της Αξιωματικής  Αντιπολιτεύσεως

Αποδίδοντας τον ίδιο σεβασμό στο Θεσμό του Αρχηγού της αξιωματικής  Αντιπολιτεύσεως, απευθύνουμε και σε εσάς τα ίδια ερωτήματα διότι τουλάχιστον, θα μπορούσατε να υπογράψετε ένα ψήφισμα διαμαρτυρίας για τα συμβαίνοντα  στο κοινοτικό διαμέρισμα  της  Ερμιόνης.  Επιπλέον δια τη σκοπιμότητα της γλίστρας, σας αποδίδουμε ευθύνη, διότι εκ της φύσεως  του  επαγγέλματος σας  και μόνο, έπρεπε να μη συμφωνήσετε,  διότι εάν στο πολυτεχνείο σας ανέθεταν  ως διπλωματική  διατριβή,  την κατασκευή  της παραλίας των  Μανδρακίων, θα τοποθετούσατε τη γλιστρά στη μέση, με τα δικαιολογητικά  της  αποφάσεως που  ομοφώνως  υπογράψατε?

Το λιμάνι στο Μετόχι  με τις όποιες  διορθώσεις που επιδέχονται τα σχέδια και τις οποίες έπρεπε  να υποδείξετε,  το  απορρίψατε ως μη  αναγκαίων  για τους Υδραίους  και μη αναπτυξιακό  για την  περιοχή,  ως να μην ανήκε σε περιοχή της Ερμιονίδας και μάλιστα στην πλέον ραγδαίως  αναπτυσσόμενη  και με απεριόριστες  προοπτικές  τουριστικού  προορισμού.                   
Υ.Γ  Θα επανέλθω για κάθε μια εκ των ανωτέρω περιπτώσεων χωριστά, αφού κ, Δήμαρχε, με τις αποφάσεις σας, μας κάνατε ειδήμονες επί παντός επιστητού, σε λίγο θα έχουμε άποψη και για τους ασθενείς σας.

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

6η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 2013


Εγράφει η πιο μαύρη σελίδα της Πολιτικής και θρησκευτικής ιστορίας της Πόλις των Ερμιονιτών.
Το 1827 μεταξύ της 18ης Ιανουαρίου και 18ης  Μάρτιου, εις την πόλη της  Ερμιόνης, συνήλθε η τρίτη εθνική συνέλευσης των Ελλήνων, η οποία ορκίστηκε εις τον ιερό ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, με πρόεδρο τον Γ. Σισίνη και μεταξύ άλλων αποφάσισε,  κατόπιν εισηγήσεως του Γενικού αρχηγού Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, <Την  τοποθέτηση του Ιωάννη Καποδίστρια, ως κυβερνήτη του νεοσύστατου  Ελληνικού κράτους>.
Γενομένης δε συζητήσεως απεφασίσθη, όπως η βάση του Πολιτεύματος έσεται η κοινοβουλευτική.
Επίσης απεφασίσθη να σταλεί έγγραφο προς τους Αρχιερείς, δια την σύνταξη σχεδίου οργανώσεως της Εκκλησίας και των σχολείων>
Αυτές οι ένδοξες σελίδες της Ιστορίας της νεοτέρας Ελλάδος, εγράφησαν στην Ερμιόνη και ειδικώς στην οικία Οικονόμου, όπου σήμερον στεγάζεται το ΙΛΜΕ και στον ιερό ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών.
Τους χώρους αυτούς οι Ερμιονίτες με τους γηγενής ιερείς τους, τους διατήρησαν αλώβητους επί 185 χρονιά, μέσα από πολέμους, επαναστάσεις, διχασμούς, ξένη κατοχή, εμφύλιους σπαραγμούς, ώσπου ήρθαν οι θρησκευτικοί και  κοινοί  Απατεώνες,  Νικόδημος Αεράκης, Ιωάννης Αμπελάς,  Δημήτριος Αμπελάς, (ΥΙΟΣ) ως άλλοι αλλόθρησκοι βάρβαροι κατακτητές, για να καταστρέψουν ότι προσκύνησαν οι ελευθερωτές της Ελλάδος, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και άλλοι 140 πληρεξούσιοι του έθνους, οι οποίοι  και έλαβαν σημαντικές αποφάσεις για την διοίκηση και το πολίτευμα του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους. 
Αυτοί οι ανθέλληνες, σήμερα περπάτησαν πάνω στα κατεστραμμένα ιστορικά συντρίμμια, με τον πνευματικό τους αρχιερέα Εφραίμ, ο οποίος δεν είναι υπόλογος μόνον έναντι του Λαού και της ιστορίας του, αλλά και  του Άγιου Πνεύματος, που τον ανέδειξε πνευματικό ηγέτη του Ποιμνίου Του, βεβήλωσαν δε την μνήμη των Αρχιερέων, Κορίνθου Κύριλο, Βρεσθένης Θεοδόρητο, Τριπόλεως Δανιήλ, Ρέοντος Διονύσιος, και  Ανδρούσης Ιωσήφ, που έλαβαν μέρος στην Γ’ Εθνική συνέλευση. Αυτούς τους επιόρκους ιερείς της Ερμιόνης, θα συνοδεύει εσαεί η αισχύνη του προδότη της θρησκευτικής και πολιτικής ιστορίας της Ελλάδος.    
Αξιοσημείωτο γεγονός είναι, ότι εκ των υπαιτίων της γενομένης προδοσίας ιερέων η πολιτικών, ουδείς είναι Ερμιονίτης… Αυτό βεβαίως δε μας απαλλάσσει της ευθύνης, της διαφύλαξης της βαριάς κληρονομιάς, από τους Εφιάλτες.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

Τα Θεοφάνια στην Ερμιόνη

    


Η τελετή της βαπτίσεως του Κυρίου Ιησού χριστού στο Λιμάνι της μυθικής, ιστορικής και ναυτικής Ερμιόνης, πριν έρθουν οι βαρβαροι. Ηταν Ιανουάριος του 1952 όταν ο αείμνηστος Μιχαλάκης  Παπαβασιλείου έφορος όλων των ναυτοπροσκόπων με τους αρχηγούς όλων των τμημάτων αποφασίσαμε στα Θεοφανία αυτά να λάβουμε μέρος εμείς οι ναυτοπρόσκοποι.      
Πήραμε από τους πατεράδες μας τρεις βάρκες παπαδιές τις ντύσαμε κατά το έθιμο με σμύρτα, φιννικές, και τις δέσαμε παράλληλα με την προβλήτα, οπού και η εξέδρα των ιερέων και επισήμων, από  οπού οι ιερείς θα ρίχνανε το Σταυρό και την εικόνα της Παναγίας στη θάλασσα. Οι εργασίες άρχιζαν από παραμονή και το βράδυ ήταν όλα έτοιμα. Όσοι θα πέφταμε στο Σταυρό μαζευτήκαμε στο σχολείο του Συγγρού αλλάξαμε και φορέσαμε μπλε φανέλες και άσπρα παντελόνια στο δε λαιμό δέσαμε μαντήλι άσπρο και αφού ήπιαμε ένα-δυο ποτηράκια κονιάκ βγήκαμε στα δρομάκια του χωριού τραγουδώντας ναυτικά τραγούδια το Γυαλα–Γυαλα,ο Άρης ταξιδεύει, κλπ  μέχρι της 10 μμ οπότε και  επιστρέψαμε στο σχολείο, αλλάξαμε και πήγαμε στα σπίτια μας αφού προηγουμένως συνεννοηθήκαμε το πρωί 06.00 πμ να μαζευτούμε πάλι στο σχολείο και να ακολουθήσουμε το πρόγραμμα του πατροπαράδοτου εθίμου.
Το πρωί φυσούσε βοριάς και έπεφτε χιόνι ήπιαμε από Δύο ποτηράκια κονιάκ  και βγήκαμε στο δρόμο, και  τραγουδώντας πήγαμε πρώτα στον Ταξιάρχη, ανασπάσαμε και ακολούθως πήγαμε στην Παναγία, όπου και ο καθένας από εμάς ξεχωριστά παρεκάλεσε την Παναγία να είναι ο εκλεκτός που θα πιάσει το Σταυρό. Γυρίσαμε τραγουδώντας στις βάρκες και περιμέναμε την πομπή να φανεί από την πλατεία του Γκάτσου. Όταν κατά της έντεκα με προπομπό τα εξαπτέρυγα τους ιερείς, τους ψάλτες, τους επιτρόπους και το εκκλησίασμα να ακολουθεί  ο Σταυρός & η εικόνα, ανέβηκαν στη εξέδρα και άρχισε η τελετή. Μετά το ευαγγέλιο και στο τρίτο εν Ιορδάνη αφού άφησαν τρία περιστέρια, έριξαν το Σταυρό και την εικόνα στη θάλασσα. Ταυτόχρονα και οι εννέα ναυτοπρόσκοποι πέσαμε στη θάλασσα ανταγωνιζόμενοι ποιος θα αξιωθεί να πιάσει ένα από τα  δύο, τυχεροί σταθήκαμε δύο, εγώ το Σταυρό και ο αείμνηστος Γαβρίλης ο Νάκος την εικόνα.
Τοποθετήσαμε το Σταυρό σε ασημένιο δίσκο που κρατούσα εγώ και την εικόνα ο Γαβριλος και τα εκθέσαμε σε προσκύνημα μαζεύοντας χρήματα για τον προσκοπισμό και ευχές για τον εαυτό μας. Εν συνεχεία όλοι μαζί γυρίσαμε το χωριό οπού μας καλοδεχόντουσαν οι νοικοκυραίοι στα σπίτια τους ευχόμενοι και του χρόνου. Το έθιμο αυτό συνεχίζεται μέχρι σήμερα με μια διαφορά, απαγορεύθηκε το προσκύνημα του Σταυρού και της εικόνος, με το αιτιολογικό ότι τα παιδιά που αξιώνονται να τ΄ ανασύρουν από τα αγιασμένα νερά, δεν ήσαν άξια να τα κρατούν γιατί η εμπορευσιμότητα των θρησκευτικών συμβόλων, ανήκει κατά αποκλειστικότητα στους κατ΄ επάγγελμα και συνείδηση …. όπως θέλει ο καθένας ας τους χαρακτηρίσει.
Παλληκάρια της Ερμιόνης, που ετοιμαζόσαστε να πέσετε στα γαλανά νερά της πατρίδας μας για να συνεχίσετε το πατροπαράδοτο έθιμο, σταθείτε απέναντι μας και φτύστε μας, για την πατρίδα που σας παραδώσαμε, για την θρησκεία που βεβηλώσαμε, για την ιστορία που ατιμάσαμε, για την πολιτισμό που αμαυρώσαμε, γυριστέ μας την πλάτη, αυτό μας αξίζει και ας ρίξουν το Σταυρό με την κορδέλα….